Monique, aangenaam! Van 1968, geboren en getogen Amsterdamse.
Sinds ongeveer 2002 ben ik steeds zwaarder geworden, o.a. door een burn-out, depressies en het verlies van m'n baan.
In 2010 is er ASS gediagnosticeerd waardoor ik meer vat kreeg op m'n leven. Maar dat was (is) een lang en moeizaam proces.

In augustus 2021 heb ik me aangemeld bij een roeivereniging. Mijn ultieme droom is om in een skiff te roeien. In de tussenliggende tijd heb ik daar flinke stappen voor gezet. Maar eerlijk, m'n lijf zit me wel een beetje in de weg.
Een extra motivatie om af te gaan vallen kwam begin februari, ik zit nu in een wedstrijdteam. Dat drukte me des te meer met de neus op de feiten.

Ook luisterde ik begin februari naar een podcast van mijn favoriete Slaap profersor, Eus van Someren (Het Uur, NRC). Daarin vertelde hij dat als je slecht slaapt (ik!) het bijna zinloos is om af te willen vallen. Ik heb al van alles geprobeerd om beter te gaan slapen. Of überhaupt, te slapen.
Van een roeimaatje, die ook slecht slaapt, was ik gewezen op een lichtbril. En daar ben ik achteraan gegaan.

Vanaf het moment dat ik besloten had die te gaan kopen (Ayo+) ben ik van alles aan elkaar gaan knopen. Een Apple Watch aanschaffen om van alles en nog wat te kunnen meten en bijhouden. Gewichtverlies, beweging, hartslag, slapen, meditatie, voeding, etc. Omdat het een vaak samenhangt met het ander, is dit voor mij een manier om in- en overzicht te houden. En het belangrijkst; gemotiveerd.

De laatste (van de 5) roeiwedstrijd is op de Bosbaan in het Amsterdamse bos. Dat is als Amsterdamse een droom om daar te mogen roeien. Dus ik hoop daar aan de start te kunnen verschijnen met heel wat minder kilo's dan de 86,5 waar ik in februari 2024 mee begon.